تأثیر متضاد دو نوع هورموندرمانی بر سرطان پستان زنان زیر ۵۵ سال
سالمخبر: پژوهشگران مؤسسه ملی سلامت آمریکا NIH در مطالعهای جدید دریافتند که دو نوع رایج از هورموندرمانی میتوانند به شکل متفاوتی بر خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان زیر ۵۵ سال تأثیر بگذارند.

سالمخبر: پژوهشگران مؤسسه ملی سلامت آمریکا NIH در مطالعهای جدید دریافتند که دو نوع رایج از هورموندرمانی میتوانند به شکل متفاوتی بر خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان زیر ۵۵ سال تأثیر بگذارند.
به گزارش سالمخبر به نقل از Drugs بر اساس نتایج این مطالعه، زنانی که از هورموندرمانی استروژن بدون پروژستین (E-HT) استفاده کردهاند، کمتر در معرض ابتلا به سرطان پستان قرار داشتهاند، در حالی که زنانی که از ترکیب استروژن و پروژستین (EP-HT) بهره بردهاند، با خطر بالاتری روبهرو
نتایج یک مطالعه گسترده نشان میدهد که نوع هورمون درمانی مورد استفاده در زنان زیر ۵۵ سال میتواند بهطور چشمگیری بر خطر ابتلا به سرطان پستان تأثیر بگذارد شدهاند. این یافتهها میتواند نقش مهمی در تنظیم توصیههای بالینی برای زنان جوانتر ایفا کند.
این دو روش هورموندرمانی معمولاً برای کاهش علائم یائسگی یا پس از جراحیهایی مانند هیسترکتومی (برداشتن رحم) یا اوفورکتومی (برداشتن تخمدانها) تجویز میشوند. از آنجا که استروژن بدون همراهی پروژستین با افزایش خطر سرطان رحم همراه است، تنها برای زنانی که رحمشان برداشته شده مناسب است.
دکتر کِیتی اُبراین، نویسنده اصلی پژوهش و پژوهشگر مؤسسه ملی علوم بهداشت محیطی آمریکا
استفاده از استروژن بهتنهایی با کاهش احتمال ابتلاء به سرطان پستان همراه است، در حالی که ترکیب استروژن و پروژسترون خطر ابتلاء را افزایش میدهد (NIEHS)، گفت: «هورموندرمانی میتواند کیفیت زندگی زنانی را که با علائم شدید یائسگی یا کاهش سطح هورمون پس از جراحی مواجهاند، بهطور چشمگیری بهبود بخشد. اما آگاهی دقیق از نوع درمان و تأثیر آن بر سلامت طولانیمدت اهمیت حیاتی دارد.»
در این پژوهش وسیع، دادههای بیش از ۴۵۹ هزار زن زیر ۵۵ سال از مناطق مختلف جهان، از جمله آمریکای شمالی، اروپا، آسیا و استرالیا تحلیل شد. نتایج نشان داد زنانی که از E-HT استفاده کردند، با ۱۴درصد کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان مواجه بودند. این
به گفته پژوهشگر این موسسه هورموندرمانی میتواند کیفیت زندگی زنانی را که با علائم شدید یائسگی یا کاهش سطح هورمون پس از جراحی مواجهاند، بهطور چشمگیری بهبود بخشد. اما آگاهی دقیق از نوع درمان و تأثیر آن بر سلامت طولانیمدت اهمیت حیاتی دارد اثر محافظتی در زنانی که از سنین پایینتر استفاده از این روش را آغاز کرده یا آن را برای مدت طولانیتری ادامه دادهاند، چشمگیرتر بود.
در مقابل، استفاده از EP-HT با افزایش ۱۰ درصدی خطر ابتلا به سرطان پستان همراه بود؛ بهویژه در زنانی که بیش از دو سال از این درمان استفاده کرده بودند، این خطر به ۱۸درصد افزایش یافت.
این مطالعه نشان میدهد که انتخاب نوع مناسب هورموندرمانی با در نظر گرفتن شرایط فردی، میتواند نقش مهمی در سلامت آینده زنان ایفا کند.