هشدار WHO؛ یک میلیارد انسان با اختلالات روانی افسردگی و اضطراب زندگی میکنند
سالمخبر: سازمان جهانی بهداشت WHO در تازهترین گزارش خود تصویری نگرانکننده از وضعیت سلامت روان جهان ارائه داد: بیش از یک میلیارد نفر در سراسر دنیا با اختلالات روانی نظیر افسردگی و اضطراب زندگی میکنند

یک میلیارد انسان در سایه بحران سلامت روان؛ زنگ خطر جهانی WHO
تیتر ۲: تدروس: سلامت روان «حق اساسی» است، نه امتیاز؛ دولتها باید فوراً اقدام کنند
سالمخبر: سازمان جهانی بهداشت WHO در تازهترین گزارش خود تصویری نگرانکننده از وضعیت سلامت روان جهان ارائه داد: بیش از یک میلیارد نفر در سراسر دنیا با اختلالات روانی نظیر افسردگی و اضطراب زندگی میکنند. این شرایط علاوه بر تحمیل رنج انسانی به دلیل کاهش بهرهوری و هزینههای غیرمستقیم سالانه بیش از یک تریلیون دلار به اقتصاد جهانی خسارت میزند.
به گزارش سالمخبر به نقل از سازمان جهانی بهداشت WHO تدروس آدهانوم، مدیرکل سازمان
سازمان جهانی بهداشت WHO در تازهترین گزارش خود تصویری نگرانکننده از وضعیت سلامت روان جهان ارائه داد: بیش از یک میلیارد نفر در سراسر دنیا با اختلالات روانی نظیر افسردگی و اضطراب زندگی میکنند جهانی بهداشت، در واکنشی هشدارآمیز گفت: «تحول در خدمات سلامت روان، یکی از فوریترین چالشهای بهداشت عمومی است. سرمایهگذاری در سلامت روان یعنی سرمایهگذاری بر مردم، جوامع و اقتصادها. هیچ کشوری نمیتواند از این وظیفه شانه خالی کند. سلامت روان یک حق اساسی برای همه است، نه یک امتیاز برای برخی.»
بر پایه دادههای گزارش «اطلس سلامت روان ۲۰۲۴»، سرمایهگذاری دولتها در این حوزه همچنان ناچیز است. تنها ۲ درصد بودجههای سلامت به خدمات روانی اختصاص دارد و شکاف میان کشورهای پردرآمد و کمدرآمد بهشدت چشمگیر است به طوری که سرانه بودجه سلامت خدمات روانی در کشورهای
سرمایهگذاری دولتها در این حوزه همچنان ناچیز و میان کشورهای فقیر و ثروتمند شکاف عمیقی وجود دارد به طوری که سرانه بودجه سلامت خدمات روانی در کشورهای ثروتمند ۶۵ دلار و سرانه کشورهای فقیر ۰.۰۴ دلار است ثروتمند ۶۵ دلار و سرانه کشورهای فقیر ۰.۰۴ دلار است. ضمن آنکه میانگین جهانی نیروی انسانی این حوزه تنها ۱۳ متخصص به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است؛ رقمی که در کشورهای کمدرآمد حتی پایینتر است.
از منظر اجتماعی، تصویر ترسناکتر میشود. تنها در سال ۲۰۲۱، ۷۲۷ هزار نفر بر اثر خودکشی جان باختند. این معضل اکنون یکی از اصلیترین علل مرگ جوانان محسوب میشود. با این سرعت اندک، هدف سازمان ملل برای کاهش یکسومی نرخ خودکشی تا سال ۲۰۳۰ محقق نخواهد شد؛ پیشبینیها حاکی از آن است که کاهش واقعی تنها حدود ۱۲ درصد خواهد بود.
با این حال، برخی روزنههای امید وجود دارد. بیش از ۸۰ درصد
تنها در سال ۲۰۲۱، ۷۲۷ هزار نفر بر اثر خودکشی جان باختند کشورها اکنون حمایتهای روانی-اجتماعی را در برنامههای اضطراری گنجاندهاند؛ خدمات سرپایی و تلهمدیسین در حال گسترش است و مداخلات پیشگیرانه در مدارس و دوران کودکی تقویت شدهاند. اما هنوز کمتر از ۱۰ درصد کشورها بهطور کامل به مدلهای جامعهمحور گذار کردهاند و بیمارستانهای روانپزشکی همچنان بار اصلی را به دوش میکشند.
به باور کارشناسان، پیام WHO روشن است: اگر سلامت روان در کانون سیاستگذاری و سرمایهگذاری قرار نگیرد، جهان نهتنها با بحران انسانی عمیقتری روبهرو خواهد شد، بلکه اقتصاد جهانی نیز ضربهای جبرانناپذیر خواهد دید.