فرسایش خاک در ایران، بحرانی که باید جدی گرفته شود

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تسنیم،فرسایش خاک به جابهجایی خاکهای سطحی به دلیل عوامل مختلفی مانند فعالیتهای انسانی، تغییرات اقلیمی و کشاورزی ناپایدار ایجاد میشود. این پدیده موجب کاهش بهرهوری خاک، تخریب اکوسیستمها، و خطراتی چون سیلاب و رانش زمین میشود. در ایران، هر ساله حدود ۱۰ میلیارد دلار خسارت ناشی از فرسایش خاک برآورد میشود که بخش عمدهای از آن به کشاورزی و مناطق روستایی آسیب میزند.
دلایل و عوامل فرسایش خاک در ایران
در ایران، کشاورزی ناپایدار، قطع درختان و جنگلزدایی، و تغییرات اقلیمی از جمله عوامل اصلی فرسایش خاک به شمار میروند. این موارد باعث شده که خاکهای حاصلخیز کشور سریعتر از میانگین جهانی از بین بروند و موجب کاهش توان تولیدی زمینها شود. به گفته گزارشهای مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، میزان فرسایش خاک در ایران به 16.5 تن در هکتار در سال رسیده که حدود ۷ برابر متوسط جهانی است.
راهکارهایی برای مقابله با بحران فرسایش خاک
برای کاهش فرسایش خاک و احیای منابع طبیعی، نیازمند یک سری راهکارهای عملی و پایدار هستیم:
مدیریت کشاورزی پایدار: استفاده از کشتهای پوششی، کاهش شخمزنی و ساخت تراسها در مناطق شیبدار برای جلوگیری از شسته شدن خاک.
احیای پوشش گیاهی و جنگلکاری: کاشت درختان مقاوم در برابر فرسایش و بازگرداندن پوشش گیاهی بومی به زمینهای تخریبشده.
مدیریت منابع آب: استفاده از سیستمهای آبیاری بارانی و سدهای کوچک برای کاهش شسته شدن خاک و افزایش نفوذ آب به زمین.
آموزش و آگاهیبخشی: آموزش کشاورزان درباره روشهای مدیریت پایدار خاک و اجرای کمپینهای آگاهیبخشی در سطح جامعه.
سیاستگذاری و حمایت مالی: تصویب قوانین سختگیرانه برای جلوگیری از قطع درختان و حمایت از پروژههای احیای خاک.
کشورهای موفق در کاهش فرسایش خاک
چند کشور موفق در کاهش فرسایش خاک الگوهای مؤثری ارائه دادهاند که میتواند برای ایران مفید باشد:
-
چین: پروژه دیوار سبز چین موفق به احیای زمینهای تخریبشده و کاهش فرسایش خاک در مناطق بیابانی این کشور شده است.
-
آلمان: با اجرای سیاستهای کشاورزی پایدار و کاهش شخمزنی، آلمان موفق شده فرسایش خاک را به حداقل برساند.
-
رواندا و هند: این دو کشور با اجرای پروژههای احیای جنگلها و مدیریت بهتر آب باران، توانستهاند از فرسایش خاک جلوگیری کنند.
برای مقابله با بحران فرسایش خاک در ایران، باید همگام با تجارب جهانی، برنامهریزیهای عملی و پایدار صورت گیرد. حفاظت از خاک و منابع طبیعی نیازمند همکاری دولت، جامعه علمی و عموم مردم است تا از تبعات جبرانناپذیر این بحران جلوگیری شود.