ضرب و شتم پزشک روستای چانف پس از ۱۸ ماه خدمت بی‌پشتوانه؛ دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر همچنان در سکوت!
سالم‌خبر: در یکی از شوکه‌کننده‌ترین گزارش‌ها از شرایط امنیتی کادر درمان در مناطق محروم کشور، پزشک مرکز خدمات جامع سلامت روستای چانف در سیستان و بلوچستان، پس از ماه‌ها تهدید، بی‌احترامی و نهایتاً ضرب و شتم ناچار به ترک محل خدمت و اعلام استعفا شد. وی با انتشار پیامی نوشت: «نه امنیت جانی دارم، نه کسی پاسخگوست. ادامه این وضعیت ممکن نیست.»
سالم‌خبر: در یکی از شوکه‌کننده‌ترین گزارش‌ها از شرایط امنیتی کادر درمان در مناطق محروم کشور، پزشک مرکز خدمات جامع سلامت روستای چانف در سیستان و بلوچستان، پس از ماه‌ها تهدید، بی‌احترامی و نهایتاً ضرب و شتم ناچار به ترک محل خدمت و اعلام استعفا شد. وی با انتشار پیامی نوشت: «نه امنیت جانی دارم، نه کسی پاسخگوست. ادامه این وضعیت ممکن نیست.»
دکتر
پزشک مرکز خدمات جامع سلامت روستای چانف در سیستان و بلوچستان، پس از ماه‌ها تهدید، بی‌احترامی و نهایتاً ضرب و شتم ناچار به ترک محل خدمت و اعلام استعفا شد. وی با انتشار پیامی نوشت: «نه امنیت جانی دارم، نه کسی پاسخگوست. ادامه این وضعیت ممکن نیست.» ویس احمدپور، پزشک عمومی مستقر در مرکز خدمات سلامت روستای چانف، در پیامی صریح و تکان‌دهنده پرده از تجربه ۱۸ ماهه خود در این منطقه محروم از استان سیستان و بلوچستان برداشت؛ تجربه‌ای که با خشونت فیزیکی، تهدیدهای مکرر، بی‌تفاوتی مسئولان و انکار واقعیت‌ها همراه بوده است.
وی در روایت خود آورده است: «چند شب پیش، دو نفر از دیوار خانه‌ام بالا آمدند
دکتر ویس احمدپور، پزشک عمومی مستقر در مرکز خدمات سلامت روستای چانف ، در پیامی صریح و تکان‌دهنده پرده از تجربه ۱۸ ماهه خود در این منطقه محروم از استان سیستان و بلوچستان برداشت؛ دکتر ویس احمدپور، پزشک عمومی مستقر در مرکز خدمات سلامت روستای چانف ، در پیامی صریح و تکان‌دهنده پرده از تجربه ۱۸ ماهه خود در این منطقه محروم از استان سیستان و بلوچستان برداشت و وارد محوطه شدند. خودم را با ترس به پناهگاه رساندم. بارها با چاقو، لگد، مشت و فریاد تهدید شدم. بارها در نیمه‌شب درِ خانه‌ام را کوبیدند. تماس با اورژانس و حتی مراکز امنیتی بی‌نتیجه بود؛ یا کسی پاسخ نداد، یا گفتند کاری از دستشان برنمی‌آید.»
این پزشک که از کمبود حمایت نهادهای مسئول به‌ویژه دانشگاه علوم پزشکی منطقه گلایه دارد، می‌گوید بارها
این پزشک که از کمبود حمایت نهادهای مسئول به‌ویژه دانشگاه علوم پزشکی منطقه گلایه دارد، می‌گوید بارها پیش از این نیز گزارش‌هایی از خشونت کلامی و فیزیکی به مسئولان منتقل کرده، اما پاسخ‌ها در حد وعده و پیگیری شفاهی باقی مانده است. او تأکید کرد: «من پزشکم، نه سرباز خط مقدم. در اینجا هیچ پشتوانه‌ای نیست، نه قانونی، نه انسانی.» پیش از این نیز گزارش‌هایی از خشونت کلامی و فیزیکی به مسئولان منتقل کرده، اما پاسخ‌ها در حد وعده و پیگیری شفاهی باقی مانده است. او تأکید کرد: «من پزشکم، نه سرباز خط مقدم. در اینجا هیچ پشتوانه‌ای نیست، نه قانونی، نه انسانی.»
تاکنون هیچ مقام رسمی از وزارت بهداشت یا دانشگاه علوم پزشکی زاهدان نسبت به این حادثه واکنش علنی نشان نداده است.