تاثیر اوزمپیک بر سلامت دهان و دندان
به گزارش سلامت نیوز به نقل از verywellhealth،اصطلاح «دندان‌های اوزمپیک» در رسانه‌های اجتماعی به‌طور گسترده استفاده می‌شود. برخی از افرادی که از داروهای GLP-1 استفاده می‌کنند، دچار مشکلاتی مانند خونریزی لثه‌ها و ناراحتی عمومی در دهان شده‌اند. هرچند تاکنون ارتباط مستقیم این موضوع به طور علمی تأیید نشده است، اما دندان‌پزشکان هشدار می‌دهند که برخی از عوارض جانبی رایج این داروها می‌تواند منجر به مشکلات دهانی شود.
۱. خشکی دهان
یکی از رایج‌ترین شکایات کاربران اوزمپیک، خشکی دهان یا زروستومیا است. به گفته دکتر «ساندیپ ساچار»، دندان‌پزشک عمومی و زیبایی در نیویورک، این عارضه می‌تواند به دندان‌ها و لثه‌ها آسیب بزند.
او توضیح می‌دهد: «داروهای GLP-1 با کاهش سرعت تخلیه معده، اشتها را کم می‌کنند. همین کاهش سرعت هضم می‌تواند منجر به کم شدن احساس تشنگی و کاهش مصرف مایعات و مواد غذایی (که بخشی از آب بدن را تأمین می‌کنند) شود. نتیجه نهایی این فرایند: خشکی دهان.»
وقتی بزاق کافی در دهان نباشد، دهان یکی از ابزارهای اصلی محافظتی خود را از دست می‌دهد. بزاق، اسیدها را خنثی و باکتری‌ها را شست‌وشو می‌دهد.
به گفته دکتر «مگان گارسیا-وب»، پزشک داخلی و متخصص پزشکی چاقی در بیمارستان بث ایزرائیل دیکونس:«کمبود بزاق باعث می‌شود بیشتر در معرض پوسیدگی دندان قرار بگیرید. بزاق یکی از ابزارهای طبیعی بدن برای پاک‌سازی بقایای مواد غذایی از سطح دندان‌هاست.»
سایر علائم خشکی دهان عبارت‌اند از:
-
حساسیت بیشتر دندان‌ها به گرما و سرما
-
فرسایش مینای دندان
-
ترک‌خوردگی دندان‌ها
-
عقب‌نشینی لثه‌ها
-
ناراحتی عمومی در دهان
۲. رفلاکس اسید
رفلاکس اسید (یا سوزش سر دل) نیز در کنار خشکی دهان، از عوارض رایج اوزمپیک است که می‌تواند به‌طور غیرمستقیم به دندان‌ها آسیب برساند.
به گفته دکتر گارسیا-وب:«اگر اسید معده به سمت دهان بالا بیاید، می‌تواند به پوشش مخاطی و مینای دندان آسیب بزند.»
او ادامه می‌دهد:«این اتفاق باعث ضعیف‌تر شدن ساختار دندان و افزایش حساسیت آن می‌شود و در نهایت خطر پوسیدگی و خرابی دندان را بالا میبرد.»
خشکی دهان و رفلاکس اسید هر دو می‌توانند در کنار هم، بوی بد دهان ایجاد کنند.به گفته دکتر ساچار:«وقتی بزاق کافی نباشد، دهان یکی از ابزارهای دفاعی خود را در برابر باکتری‌های مولد بو از دست می‌دهد.»
از طرف دیگر، رفلاکس اسید وضعیت را بدتر می‌کند. اسید معده که وارد دهان می‌شود، می‌تواند طعم ترش یا فلزی و بوی ناخوشایندی ایجاد کند.
۴. تحریک لثه‌ها
کمبود بزاق، توانایی طبیعی محافظت بزاق از لثه‌ها را هم کاهش می‌دهد. در طول زمان، این اتفاق باعث تحریک و عقب‌نشینی لثه‌ها می‌شود.
رفلاکس اسید هم می‌تواند به بافت نرم دهان آسیب بزند. اسید معده، مینای دندان را می‌فرساید و به بافت‌های نرم دهان آسیب می‌زند.این موضوع خطر التهاب لثه (ژنژیویت) را افزایش می‌دهد. البته به گفته دکتر ساچار، هنوز ارتباط مستقیم بین اوزمپیک و بیماری لثه به‌طور علمی اثبات نشده است.
چگونه از دندان‌های خود محافظت کنید؟
به گفته دکتر ساچار:«به نظر من، داروهای GLP-1 نقش نسبتاً کوچکی در ایجاد مشکلات دهانی دارند، اما باز هم مهم است که علائم را بشناسیم و از بروز عوارض طولانی‌مدت جلوگیری کنیم.»
اگر دچار حساسیت دندانی شده‌اید، یک رویکرد فعالانه به بهداشت دهان توصیه می‌شود:
- رعایت بهداشت دهان: روزی دو بار با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید و هر روز نخ‌دندان بکشید.
- هیدراته بمانید: حتی اگر تشنه نیستید، در طول روز آب کافی بنوشید.
- جویدن آدامس بدون قند: این کار باعث تحریک ترشح بزاق می‌شود و به محافظت از دندان‌ها کمک می‌کند.
- پرهیز از غذاها و نوشیدنی‌های شیرین، اسیدی یا چسبناک: مانند نوشابه، آب‌نبات و سایر خوراکی‌های آسیب‌زننده به مینای دندان.
- مشورت با پزشک: اگر رفلاکس یا استفراغ مداوم دارید، حتماً به پزشک اطلاع دهید. پزشک می‌تواند داروهایی برای کنترل این عوارض تجویز کند و از آسیب به دندان‌ها جلوگیری کند.
- مراجعه منظم به دندان‌پزشک: اگر علائمی مانند حساسیت، بوی بد دهان یا خونریزی لثه‌ها را دارید، حتماً به دندان‌پزشک مراجعه کنید تا از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود.