تنبلی چشم کودکان باید جدی گرفته شود
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،محمدحسین داوری، با بیان اینکه بیماری تنبلی چشم، از بیماری‌های شایع دوران کودکی است، گفت: عدم تکامل سیستم حس بینایی چشم در دوران کودکی ناشی از محرومیت بینایی بوده که مسیر بینایی به خوبی رشد نمی‌کند و این بیماری اگر در کودکی تشخیص داده شود و رفع علت گردد، قابل درمان خواهد بود.
وی بیان کرد: اصطلاح تنبلی چشم، همان کاهش دید در یک چشم است، که در اوایل دوران زندگی به عدم رشد طبیعی بینایی در چشم ایجاد می‌شود که در این حالت چشم ضعیف یا تنبل، به سمت بیرون یا داخل چرخش می‌کند و دارای یک نوع سرگردانی است که نمی تواند بر روی اجسام یا یک نقطه ثابت تمرکز کند.
داوری افزود: یکی از عوامل اصلی کاهش بینایی در کودکان، تنبلی چشم است که تقریباً از بدو تولد تا حدود هفت سالگی ایجاد می‌شود لذا چشم تنبل معمولاً یکی از چشم‌ها را درگیر می‌کند و خیلی کم پیش می‌آید که هر دو چشم تنبل باشند.
استاد گروه چشم‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند افزود: اگر بیماری تنبلی چشم به موقع تشخیص داده و درمان آن آغاز شود، باعث جلوگیری از مشکلات دراز مدت بینایی در کودکان می‌شود وچشم‌هایی که دچار تنبلی هستند با استفاده از لنزهای چشمی، عینک و همچنین کاورهای چشمی درمان شده ولی اگر بیماری در دوران کودکی درمان نشود ممکن است در دوران بزرگسالی دچار کاهش بینایی غیر قابل درمان در فرد مبتلا شود.
وی با بیان اینکه پزشکان نام این بیماری را آمبلیوپی گذاشته‌اند، افزود: این بیماری فقط در سن زیر ۹ سال می‌تواند قابل درمان باشد که اگر درمان صورت نگیرد، مغز، تصاویری را که چشم ضعیف‌تر نشان می‌دهد، نادیده می‌گیرد که باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای بینایی می‌شود.
داوری اظهار کرد: این اختلال که معمولاً در یک چشم دیده می‌شود به دلیل اختلال دید چشم تنبل بر اثر عوامل مختلف نظیر عیوب انکساری (دوربینی، نزدیک بینی، یا آستیگماتیسم)، انحراف چشم (لوچی یا استرابیسم)، یا عدم شفافیت مسیر بینایی (ناشی از عواملی نظیر آب مروارید، کدورت قرنیه، یا افتادگی پلک) رخ می‌دهد.
استاد گروه چشم‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با بیان اینکه معاینه چشمی کودکان در سن ۳ تا ۵ سالگی لازم است، خاطرنشان کرد: تمام کودکان در سن ورود به مدرسه و قبل از آن باید آزمون‌های سنجش و آزمایش‌های بالینی را انجام دهند، یا هنگام ورود به مدرسه چشم پزشک، بینایی کودکان را بررسی می‌کنند تا بتواند تشخیص دهد که موانعی در مسیر دریافت نور به چشم کودک وجود نداشته باشد.