همان بهتر که یامال توپ طلا را نبرد
به گزارش “ورزش سه”، ارنست فولچ نوشت: آخرین باری که یک بازیکن بارسلونا توپ طلا را دریافت کرد، لیونل مسی در سال ۲۰۱۹ بود. او دوباره در سال ۲۰۲۱ این جایزه را برد، اما این بار به‌عنوان بازیکن پاری‌سن‌ژرمن، و یک بار دیگر در سال ۲۰۲۳ به دلیل قهرمانی جهان با آرژانتین.
امشب، شش سال بعد، بارسلونا بار دیگر با یک بازیکن از تیم خود که شانس جدی برای کسب بالاترین جایزه انفرادی فوتبال دارد، در پاریس حضور خواهد یافت. او بار دیگر یک مهاجم استثنایی است که در لاماسیا پرورش یافته و بار دیگر مایه افتخار بارسلوناست.
مقایسه‌ها اجتناب‌ناپذیرند، اما دقیقاً به همین دلیل باید توجه کنیم که لامین ممکن است در سن ۱۸ سالگی، که به‌تازگی به آن رسیده، بالاترین افتخار انفرادی ورزش فوتبال را کسب کند؛ چهار سال زودتر از مسی که در ۲۲ سالگی به این موفقیت رسید.
حس شتاب تاریخی
با یامال، حسی اجتناب‌ناپذیر از شتاب تاریخی وجود دارد: او در میان رکوردهای متعدد، جوان‌ترین بازیکنی بود که برای بارسلونا به میدان رفت و گل زد، جوان‌ترین گلزن تاریخ کوپا دل ری، سوپرکاپ و یورو، و همچنین جوان‌ترین بازیکن بارسا در لیگ قهرمانان. او دستاوردهایی فراتر از سن خود به دست آورده که نشان می‌دهد با یک نابغه فوتبالی روبه‌رو هستیم که می‌تواند تمام رکوردها را بشکند.
با این حال، هرچند عجیب به نظر برسد، برخی از ما این سؤال جسورانه را مطرح می‌کنیم: آیا برای بارسلونا خوب است که لامین یامال در این سن کم توپ طلا را ببرد؟
شاید به قیمت غرور و اشتیاق ما برای بازگرداندن جایگاه ازدست‌رفته، پاسخ مناسب‌تر «خیر» باشد. زیرا، هرچند لامین تا به امروز بلوغی تحسین‌برانگیز نشان داده، تردید درباره توانایی او در مدیریت حجم عظیم شهرت و توجه رسانه‌ای کاملاً مشروع است.
بیایید صادق باشیم: توپ طلا برنده‌اش را مستقیماً به مالکیت فوتبال می‌فرستد و در ۱۸ سالگی، حتی با ذهن منظم و آماده لامین یامال، این جایزه می‌تواند به بمب ساعتی خطرناکی تبدیل شود. به قول کرویف، یک بازیکن، هرچقدر هم خوب باشد، باید مراحل رشد خود را به‌تدریج طی کند. مسی نیازی نداشت این‌قدر سریع پیش برود تا به بهترین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل شود.
همه ما می‌خواهیم لامین یامال به پادشاه جدید فوتبال تبدیل شود، اما دقیقاً به همین دلیل از خدا می‌خواهیم او را خیلی زود نسوزاند. بارها دیده‌ایم که استعدادهای آکادمی بارسا زیر فشار محیط نابود شده‌اند، ستاره‌ها در زمان کوتاهی از اوج سقوط کرده‌اند و استعدادهای بی‌نظیر در یک‌قدمی شکوه فروپاشیده‌اند.
برنده دمبله خواهد بود
فوتبال مدرن روزبه‌روز شتاب‌زده‌تر و بی‌احتیاط‌تر می‌شود و بت‌هایش را به یک اندازه به اوج میبرد و فرومی‌ریزد. به همین دلیل بد نیست یادآوری کنیم که به قله فوتبال تنها پس از یک ماراتن پر از موانع می‌توان رسید. درست است، اگر لامین یامال برنده نشود، به احتمال زیاد توپ طلا به عثمان دمبله خواهد رسید، و این یعنی کاتالان‌ها با دردسر دیگری روبه‌رو خواهند شد: بازیکنی که، طبق عادت همیشگی، ناعادلانه و زودهنگام دست‌کم گرفته‌ایم، برنده خواهد شد. این خود نمونه دیگری است که مسیر رسیدن به شکوه بی‌نهایت طولانی و پرپیچ‌وخم است. اما این دیگر داستان دیگری است که خواهد آمد.