سومین سوگلی برانکو بودم/ وقتی بقیه درحال تفریح بودند، ما سخت تمرین می‌کردیم/ مگر وزیر برای ما گل می‌زد؟

خبر ورزشی

زمانی برانکو ایوانکوویچ، سرمربی افسانه‌ای پرسپولیس، پیش‌بینی کرد که فوتبال ایران به سمت آماتوریسم پیش می‌رود. حالا، با شنیدن ارقام نجومی قراردادها در نقل و انتقالات، این پیش‌بینی بیش از پیش به واقعیت نزدیک شده است. در این مصاحبه جذاب، یکی از بازیکنان کلیدی تیم برانکو، پرده از ناگفته‌های آن دوران برمی‌دارد؛ از فلسفه خاص برانکو و تمرینات طاقت‌فرسای مارکو که اشک همه را در می‌آورد، تا حواشی اتهام “وزیر پرسپولیسی” و داستان “سوگلی‌های برانکو”. با ما همراه شوید تا از زبان این بازیکن، از چالش‌های فوتبال امروز و رمز و راز قهرمانی‌های بی‌شمار پرسپولیس در آن سال‌ها بشنوید.

.jabeh_embed_frame{position:relative; overflow: hidden; padding-top: 56.25%;} .jabeh_embed_frame iframe {position:absolute;top:0;left:0;width:100%; height:100%;border:none; min-height: 100% !important;}

برانکو وقتی قصد رفتن داشت، یک جمله ماندگار گفت که فوتبال ایران در چند سال آینده آماتور می‌شود.حالا به نظرم عدد و رقم‌هایی که الان می‌شنویم در نقل و انتقالات وحشتناک است و به نظذم حرف های برانکو درست بود.

به نظرم برانکو یک فلسفه و یک دانشی که داشت این صحبت‌ها را انجام داد و رفته‌رفته بیشتر به حرف برانکو پی می بریم. در مورد قرارداد ها بگویم که من هم قبول دارم. یعنی من به عنوان یک فوتبالیست هم قبول دارم که مثلاً حق یک بازیکن نیست که سالی 100 میلیارد بگیرد. ولی از آن طرف فدراسیون می‌آید قانون می‌گذارد که سقف بودجه را رعایت کنید که در هیچ جای دنیا وجود ندارد. یا مثلا می گوید هر بازیکن فقط می تواند تنها 30 درصد افزایش دستمزد داشته باشند. برای بازیکنی که قرارداد بالایی دارد، افزایش 30 درصدی منطقی است ولی کسی که تنها یک یا دو میلیارد می گیرد، افزایش 30 درصدی خیلی ناچیز است. این درحالیست همه چیز چند برابر شده و این موضوع به خصوص برای بازیکنان جوان مشکل ساز می شود.

خیلی از قوانین فدراسیون ایراد دارد و من هم قبول دارم. ولی بحث کلی این است که فوتبالیستی که الان ما داریم می‌بینیم در لیگ برتر، واقعاً  ۱۰۰ میلیارد و ۱۲۰ میلیارد نمی‌ارزد. قبول داری؟

بله قبول دارم. در مارکت خارجی مثلا بازیکنان تاپ ایرانی نهایتا 400 یا 500 هزار دلار قیمتش است ولی در لیگ ما شرایط فرق می کند. باید در اروپا خیلی خوب کار کنی تا به تو آپشن تعلق بگیرد و برای سال های بعد قراردادت زیاد شود.

 پرسپولیس قهرمانی‌های زیادی با برانکو به دست آورد ولی آن زمان می‌گفتند وزیر پرسپولیسی است. تیم برانکو اصلاً شایسته قهرمانی نیست ولی با کمک عوامل بیرونی قهرمان می‌شود. داوران به نفع پرسپولیس سوت می‌زنند. راجع به این موضوع هم صحبت کن.

قطاری که همیشه در حال حرکت است، سنگ زیاد به آن برخورد می‌کند. «وزیر پرسپولیسی بود؟» خب وزیر می‌آمد در بازی گل می‌زد؟ یا وزیر می‌آمد داوری می‌کرد؟ وزیر اگر داوری هم می‌کرد، خب یک بازی در نهایت می‌توانست کمک کند، دو تا پنالتی بگیرد. زمانیکه برانکو بود، هر سال ما پنج شش هفته زودتر قهرمان می‌شدیم. یعنی اگر چند بازی حتی بازی هم نمی کردیم، بقیه تیم ها به ما نمی‌رسیدند. این  تمریناتمان را زودتر از همه شروع می‌کردیم و دیرتر تمام می کردیم.  بقیه تیم‌ها وقتی بازیکن‌هایشان مسافرت و درحال تفریح بودند، ما سخت ترین تمرینات بدنسازی را انجام می دادیم. یعنی فکر کن پشت هم چهار سال همین‌جوری تمرین کردیم. ما هم می خواستیم از تعطیلات به بهترین شکل استفاده کنیم ولی برانکو اجازه نمی داد.تیم ما هم واقعا یکدل بود. یعنی بازیکنی که بازی نمی‌کرد هم دوست نداشت بازیکنی که در زمین است خراب کند. یعنی همه مثل برادر پشت هم بودیم برای اینکه هوادارانمان را خوشحال کنیم یا شرمنده خانواده‌هایمان نشویم از جان مایه می گذاشتیم.

مارکو هم اشکتان را در می آورد

مارکو یک آدم استثنایی بود. یعنی همه گریه می‌کرد. من فکر می کنم کسی تا الان در فوتبال ایران مثل مارکو نیامده که تمریناتش این‌قدر سخت باشد.با وجود فشار زیاد، تو خودت دوست داشتی سر تمرین بروی چون می‌دانستی اصولی است، می‌دانستی مصدوم نمی‌شوی و نتیجه اش را می بینی. بعضی‌ها هستند آن‌قدر فشار الکی می‌آورند، بازیکن‌ها اکثراً مصدوم می‌شوند. فشار تمرینات مارکو آن‌قدر اصولی بود که از لحاظ ذهنی به این نتیجه می رسیدی که هیچ مصدومیتی برای تو ندارد، و همه چیز طبق اصول انجام خواهد شد. البته من و خیلی از بازیکنان تیم سعی می کردیم از زیر کار در برویم ولی نمی شد این کار را کرد. در نهایت همه باید همه تمرینات را طبق برنامه انجام می دادند و فرار کردنی نبود.

در آن زمان می‌گفتند برانکو چند سوگلی داشت. سوگولی های او چه کسانی بودند؟

فرشاد احمدزاده و محسن ربیع خواه بودند و بعد از آن ها هم خودم بودم. یک سال دیگر می‌گذشت، فرشاد و محسن را گرفته بودم. من را هم خیلی دوست داشت و بعد از من هم علاقه زیادی به محمد انصاری داشت.مثلا بازیکنان جوان تیم نمی توانستند با من کل کل کنند چون برانکو دوستم داشت. همین اتفاقی که برایم اخیرا افتاد،برانکو چندمین نفری بود که تماس گرفت و جویای احوالم شد.

پس هنوز با او در تماس هستی؟

بله هم با برانکو و هم بقیه مربیان آن زمان پرسپولیس. انصافا به من خیلی کمک کردند و امیدوارم اگر قسمت شد دو باره آن ها را ببینم و با آن ها کار کنم.

پایان قسمت سوم

تماشای قسمت های اول و دوم این گفتگو:

• می‌خواستم ماهی سرخ کنم ولی گاز منفجر شد!
• حرف های ژاوی به من قابل پخش نیست/ ناخواسته شماره ۷ پرسپولیس را پوشیدم/ اگر سرمربی پرسپولیس بودم، به خودم بازی نمی دادم