افشاگری خبرنگار اسرائیلی از اصابت موشک ایرانی به یک پایگاه

خبرگزاری تسنیم

به گزاش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، «راویو دروکر» خبرنگار شبکه 13 اسرائیل در یک برنامه تلویزیونی پرده از سانسور شدید خسارات حملات موشکی ایران برداشت و گفت که پلیس اسرائیل اجازه نداده تا او از مکان‌هایی که در جریان جنگ اخیر هدف موشک‌های ایرانی قرار گرفته بودند فیلم‌برداری کند و مأموران او را تهدید کرده بودند.

او گفت:‌ وقتی کارت خبرنگاری‌ام را به آن‌ها نشان دادم، صدایشان را پایین آوردند، اما گفتند: «فیلم‌برداری در اینجا ممنوع است، سانسور با آن موافق نیست.» وقتی پرسیدم که پلیس‌ها چه زمانی این دستورها را از سانسور دریافت می‌کنند، پاسخی نداشتند. این بار فقط از من خواستند به رانندگی ادامه دهم».

دروکر افزود: «این صحنه برایم تداعی شد وقتی مقاله‌ای در روزنامه تلگراف خواندم که گفته بود پنج پایگاه نظامی در جریان جنگ هدف موشک‌های ایرانی قرار گرفته‌اند. یکی از آن‌ها همان پایگاهی بود که خودم با چشمانم دیده بودم».

این خبرنگار حوزه نظامی تأکید کرد: «سانسور نه به دلایل امنیتی بلکه برای حفظ احساس پیروزی اعمال می‌شود. هدف، جلوگیری از اطلاع‌رسانی به ایرانی‌ها نیست، چون آن‌ها دقیقاً می‌دانند کجا را هدف قرار داده‌اند؛ بلکه هدف این است که مردم اسرائیل از میزان آسیبی که خورده‌ایم مطلع نشوند».

او در این باره ادامه داد: «سانسور در اینجا از جان انسان‌ها محافظت نمی‌کند، بلکه از روایت‌ها محافظت می‌کند و در این شرایط، یک پرسش جدی مطرح می‌شود: آیا روزنامه‌نگاران باید تمکین کنند؟ آیا ما هنوز نگهبانان دروازه اطلاعات هستیم یا شریک‌های ساکت؟ما می‌ترسیم که غیرمیهن‌پرست تلقی شویم، پس ترجیح می‌دهیم شریک دروغ باشیم. این سانسور بر پنهان کردن چیزهایی اصرار دارد که برای هر کسی که به اینترنت دسترسی دارد کاملاً روشن است».

سانسور نه اطلاعاتی را پنهان می‌کند که ممکن است عملیات آینده را به خطر بیندازد، بلکه شکست‌هایی را پنهان می‌کند که همین حالا رخ داده‌اند. وقتی موشکی به پایگاهی نظامی برخورد کرده و تصاویر آن در تلگرام و وب‌سایت تلگراف پخش شده، دیگر سانسور رسانه‌ای هیچ معنایی ندارد، مگر جشن گرفتن برای روایت پیروزی بزرگ.

«راویو دروکر» در پاپان گفت: «خودِ سانسور هم می‌داند که نقش تاریخی‌اش تغییر کرده است. پیش‌تر از جان سربازان محافظت می‌کرد، اما حالا از حیثیت سیاستمداران. در گذشته اسرار را پنهان می‌کرد، حالا چیزهایی را پنهان می‌کند که با ماهواره تصویربرداری شده، در توییتر منتشر شده و در تلگرام تحلیل شده‌اند. این دیگر محافظت از امنیت نیست، بلکه تبلیغات است. می‌توانیم همچنان نام آن را «سانسور نظامی» بگذاریم. اما بین خودمان باشد: این فقط یک گروه واتساپی دیگر است که دفتر نخست‌وزیری دستوراتش را به آن می‌فرستد».

انتهای پیام/