سریال «آلا»؛ همسفر امید تا قلب خانوادههای ایرانی

۱۰:۲۷ – ۲۴ تير ۱۴۰۴
باشگاه خبرنگاران جوان – مجموعه نمایشی «آلا» بهکارگردانی شکیل مظفری و تهیهکنندگی مصطفی علمیفرد، در ژانر اجتماعیخانوادگی ساخته شده و از پنجم تیر سال ۱۴۰۴ (مصادف با آغاز محرم) هر شب ساعت ۲۰:۳۰ از شبکه سه پخش میشود.
در این سریال ۳۰ قسمتی، طی چند داستان موازی و تمرکز بر روابط شخصیتها و فعالیت در یک مرکز درمان ناباروری، زندگی چند زوج جوان و چالشهای ایشان در مسیر فرزندآوری روایت میشود و چالش اصلی آن مشکلات گوناگون پزشکی، اجتماعی، عاطفی و اقتصادی زوجها در مسیر بچهدار شدن است که «آلا» را برای مخاطبان جذابتر میسازد؛ جایی که میتوان دغدغههای عمومی را به زبان باورپذیر و ملموس روایت کرد.
ترکیب چهرههای شناختهشده مثل داریوش فرهنگ، سام قریبیان، نیلوفر کوخانی، نفیسه روشن، کاوه خداشناس و ویدا جوان، معنا و عمق بیشتری به شخصیتها بخشیده و برخی مثل نقشی که داریوش فرهنگ ایفا میکند، با نمایش جایگاهی که بهراحتی میتواند «پدرِ همدل» یا حلقهای میان نسلها باشد، وزن اجتماعی و کارکرد خانواده در داستان را تقویت کرده است. از سوی دیگر، نماها و پلانهایی که واقعگرایی را در مرکز توجه قرار میدهند، از طراحی صحنه تا دیالوگها، به اعتبار و اثرگذاری داستان صمیمی این مجموعه نمایشی افزودهاند. در ادامه خواننده گفتوگوی ما با سازندگان و نقشآفرینان این مجموعه نمایشی باشید.
جذابیت داستانی در کنار آگاهیبخشی
مصطفی علمیفرد، تهیهکننده سریال «آلا»، درباره چرایی پرداخت به این قصه عنوان کرد: موضوع سریال «آلا»، درمان ناباروری است. چند سالی است که دغدغه کشور و مسئولان بحث پیری جمعیت است و قاعدتاً برای مسئولان صداوسیما هم این موضوع جزو اولویتها بود؛ اینکه کارهایی در این حوزه تولید کنند و اطلاعاتی به مردم بدهند.
وی ادامه داد: «آلا» قصه یک مؤسسه درمان ناباروری است که زوجها به آن مراجعه میکنند و در آن درمان میشوند.
این تهیهکننده درمورد اهمیت پرداخت موضوع ناباروری در رسانه گفت: مسئله درمان ناباروری و تشویق به فرزندآوری ازجمله موضوعاتی است که در سالهای اخیر به امری حیاتی در ایران بدل شده است. برایناساس سیمافیلم تصمیم گرفته که این دغدغهها را بررسی کند و به همین دلیل، طرحهایی، چون «آلا» و سریالهای دیگری، چون «ذهن زیبا» درمورد زندگی شخصی و حرفهای دکتر بهاروند و مؤسسه رویان ساخته است.
وی ادامه داد: هدف سریال «آلا» تشویق مردم به فرزندآوری و مخصوصاً آگاهی دادن به کسانی است که دچار مشکل ناباروری هستند؛ اینکه ما مراکز مجهز و برجستهای در حوزه درمان و باروری داریم که با همراهی دولت و بدون هزینه گزاف و با قطعیت درمانی بالا، راهگشا هستند.
علمیفرد تأکید کرد: در این داستان، محوریت، مرکز رویان نیست؛ بلکه فرزندپروری است. به همین دلیل اسم سریال را که پیشازاین «رویان» بود، «آلا» گذاشتیم که مؤسسهای خیالی است و به درمان زوجهای نابارور کمک میکند؛ قطعاً باعثوبانی درمان ناباروری و پژوهشهای راهگشای این حوزه مؤسسه رویان بوده؛ اما امروز مؤسسات دیگری هم هستند که به این موضوع کمک میکنند.
وی افزود: رویان مرکز اصلی در موضوع درمان ناباروری است و فعالیت دوستان این مرکز ارزشمند و دقیق است؛ اما در بحث قصه سریال نیاز بود که درام و داستانپردازی متفاوتی صورت گیرد و برای جذابیت بیشتر، تغییراتی اعمال شود که شاید با نگاه دوستانی که در مجموعه رویان کار میکنند، تفاوت پیدا میکرد. قاعدتاً مبنای اصلی کار ما مجموعه رویان و فعالیت و درمانی است که از پیوند مغزاستخوان تا درمان ناباروری و این موارد را شامل میشود؛ اما در پردازش درام کار بهگونهای است که شاید متفاوت از واقعیت باشد؛ بنابراین تصمیم بر این شد که موضوع همان باشد؛ اما عنوان سریال عوض شود.
این تهیهکننده در پاسخ به این سؤال که سختترین چالش تولید این قصه چه بوده است، اظهار کرد: اصلیترین چالش در تولید سریال «آلا» این بود که موضوعات به واقعیت نزدیک شود تا اگر کسی دچار چنین مشکلاتی هست، بداند که بهراحتی در کشور خودمان قابلدرمان است. همه موضوعاتی که در این سریال ترسیم شدهاند، بهصورت واقع وجود دارد؛ اما شیوه روایتشان عوض شده است. برایناساس، ۱۰۰ درصد این اتفاقات واقعی، اما کاراکترها تخیلیاند. داستانها زاییده ذهن نویسندهاند؛ اما موضوعات واقعی از مرکز رویان گرفته شده است. ما در خلق داستان و تولید آن از دوستان رویان مشورت گرفتهایم؛ ولی پردازشش را خودمان انجام دادیم.
وی ادامه داد: یکی از مهمترین اهداف ما در تولید این سریال، اطلاعرسانی به مردم ایران بهخصوص در نقاط غیرشهری و روستاها بوده. زیرا تصور میکنند ناباروری معضلی ناعلاج است. از نکات اصلی موردتوجه در سریال «آلا» این است که سعی کردیم به این موضوع بپردازیم که تا چه اندازه ساده میشود ناباروری را درمان کرد؛ ضمن اینکه به موضوعات دیگری هم توجه داشتهایم و آنها را هم مدنظر قرار دادیم. برایناساس، در هر قسمت بخشی از این بیماریها موردتوجه است و این قصه را متفاوت میکند.
علمیفرد با تأکید بر اهمیت و تمایز سریال «آلا» در قیاس با سایر آثار تلویزیونی بیان کرد: اساساً در سریال «آلا» مباحث و معضلاتی حقیقی مطرح میشود که پیشتر مورد توجه قرار نگرفتهاند؛ مثلاً در یکی از قسمتها، داستان دو فرد مبتلا به سندرم داون و نیز بحث ازدواج آنها و مواردی ازایندست مطرح میشود که این داستانها تاکنون کمتر مورد توجه بودهاند.
تابوشکنیهای «آلا» در حوزه درمان ناباروری
ندا قاسمی، بازیگر تلویزیون، درمورد قصه و نقش خود در سریال «آلا» توضیح داد: «آلا» قصهای آموزنده دارد و بهخصوص برای خانوادههایی که دراینزمینه مشکلی داشته باشند، راهکارهای خوبی ارائه میدهد. این سریال چند داستان موازی دارد که در طول زمان، در کنار هم پیش میروند و هرکدام یکی از مشکلات را بیان میکنند. «آلا» چند کاراکتر ثابت پزشک دارد که داخل یک درمانگاه حضور دارند و بیماران را مداوا میکنند.
وی ادامه داد: یکی از این پزشکان دکتر مینا قاعد است که نقش او را من بازی میکنم. این کاراکتر علاوهبر حل مشکلات مراجعان مختلفی که دارد و تلاش میکند وارد مسائل آنان شود، خودش هم بارداری پرخطری دارد؛ چون خواهرشوهرش سندروم داون دارد و او نگران است بچهای هم که در شکم دارد، این مشکل را داشته باشد. قصد او و همسرش این است که همهچیز را بررسی و غربالگری کنند تا مشکلی پیش نیاید و بخشی از داستان درمورد این است که بچه را نگه دارند یا نگه ندارند. همه این نگرانیها البته همراه با این است که مهر مادریاش به او اجازه نمیدهد فرزندش را سقط کند.
این بازیگر در پاسخ به این سؤال که اصلیترین چالشی که در ایفای نقش داشته، چه بوده است، گفت: ارتباط گرفتن با این وضعیت این دوراهی که تصمیم بگیری موجودی را وارد دنیایی کنی که ممکن است مشکلی داشته باشد و از طرفی بهعنوان یک مادر نمیتوانی بچهات را از بین ببری، چون نمیدانی که قرار است چه اتفاقی بیفتد، سخت بود. بهعنوان یک بازیگر، تجربه این شرایط، چالشی جذاب بود. گروه و کارگردان حرفهای بودند و نظرات پذیرفته میشد. ارتباط برقرارکردن با بازیگر سندرم داونی که در نقش من بسیار پررنگ تعریف شده بود هم چالشبرانگیز و درعینحال شیرین بود.
وی با تأکید بر اهمیت و تمایز این سریال در مقایسه با سایر سریالهای تلویزیون عنوان کرد: بین سریالهایی که تاکنون ساخته شدهاند، «آلا» برخی مسائل زنان را بیپرده و بهصورت علمیبیان میکند و تابویی را که ممکن است بینندگان درمورد این مسائل داشته باشند، شکسته و کمک میکند ذهنها باز شود و آدمها جبهه نگیرند که بخواهند مثلاً ناباروری را درمان کنند. اینکه بهخصوص آقایان پذیرش این موضوع را نداشته و دنبال درمان نروند، موضوعی است که بسیار شنیدهایم. به همین دلیل «آلا» ورای قصه بودن و سرگرمی، به تابوشکنی و آگاهسازی کمک میکند.
قاسمی افزود: این سریال را بسیار دوست داشتم و فیلمنامهاش به دلایلی که گفتم و اینکه به آدمها کمک و فضاها را باز میکند و مسائل علمی را توضیح میدهد، برایم جذاب بود. ضمن اینکه کاراکتری که بازیاش کردم، برایم شیرین بود.
این بازیگر در پاسخ به این سؤال که چرا بازی وی در سریال «نون خ» همچنان در ذهن مردم مانده است، گفت: فضای کمدی و پنج فصل پشتسرهم و ادامهدار بودن این سریال، موجب شد تا کاراکترها در ذهن مخاطبان حک شوند و این باعث شده تا من را در خیابان هنوز «شیرین» صدا کنند. برای تمام سریالهایی که فصلهای مختلف دارند و مخاطبان برای زمانی طولانی کاراکترها را دنبال میکنند، این به یاد ماندن و شناخته شدن آدمها با نام و شخصیت کاراکتری که بازیاش کردهاند، طبیعی است. البته که بشخصه دوست دارم خودم را با نقشهای بهتر و جدیدتر به چالش بکشم.
تصویر قدرت ایران در درمان ناباروری
شکیل مظفری، کارگردان سریال «آلا» درمورد ماهیت و قصه این سریال بیان کرد: «آلا» سریال ۳۰ قسمتی در مورد ناباروری و فرزندآوری و پژوهشگاهی به همین نام است که درزمینه ناباروری تحقیق میکنند. یک داستان کلی با چند پزشک در این مرکز داریم و داستانهای دیگری هم هست که برمبنای آن، هر چهار یا پنج قسمت آدمهای جدیدی بهعنوان مراجع وارد قصه میشوند.
وی ادامه داد: محوریت قصه «آلا»، بحث جوانی جمعیت و چالش ناباروری است که باتوجهبه فرمایشات رهبری، توجه به این موضوع در سالهای اخیر اهمیت یافته است. پیشرفتهای ایران در این عرصه تا اندازهای بوده که درصد ناباروری بسیار پایین آمده است؛ اما، چون مردم از آن آگاه نیستند، به دنبالش نمیروند و شاید حتی خجالت میکشند. این درصورتی است که دانش و توانایی در این حوزه در ایران بهاندازهای است که حدود ۹۰ درصد موارد درمان میشوند.
این کارگردان با بیان اینکه قصههای ما بینهایت جذاب است، یادآور شد: بهعنوان کار اولم، تلاش کردم نهایت بضاعتم را به کار بگیرم و یک قصه را بهمعنای واقعیاش روایت کنم و سمت تکنیک نروم. برایناساس قصهای ساده را که شبیه زندگی است، روایت کردم. پیشازاین، سریال «همبازی» را با سروش محمدزاده بهصورت مشترک کار کرده بودم؛ اما این اولین کار مستقل من بود.
وی با بیان اینکه این سریال هم جنبه آموزشی و هم درام دارد، عنوان کرد: سختی من در این کار از جهت تعدد کاراکتر و این موضوع بود که قصهها از منظر فیلمنامهای در همدیگر تنیده بودند و صرفاً یک قصه را روایت نمیکردیم.