نقل حدیث تا عرضه ایمان: سیره حضرت عبدالعظیم (ع) در پیوند علم و اعتقاد
حضرت عبدالعظیم(ع) علاوه بر روایت حدیث، ایمان خود را به امام عرضه کرد. این عرضه، نشان‌دهنده عمق باورهای معنوی و اعتقادی ایشان است که در آن، نه تنها تبعیت از امام، بلکه تلاش برای فهم دقیق معارف و عمل به دستورات ایشان مشهود است.
خبرگزاری تسنیم
– اخبار فرهنگی –
حجت‌الاسلام علی حیدری یزدی، کارشناس مسائل دینی، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به زندگی علمی و معنوی حضرت عبدالعظیم (ع) گفت: یکی از ویژگی‌های بارز ایشان، نقش ممتازش در نقل و روایت احادیث اهل بیت (ع) است. عبدالعظیم (ع) نه تنها به عنوان راوی شناخته می‌شد، بلکه از دقت و صحت بالایی در انتقال احادیث برخوردار بود و این ویژگی موجب شد که روایت‌های ایشان در منابع معتبر شیعه ثبت و مورد استناد قرار گیرد.
او با بیان اینکه دقت حضرت عبدالعظیم در نقل حدیث محدود به لفظ نبود، تصریح کرد: آن حضرت با توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی آن زمان، همواره تلاش می‌کرد تا مفاهیم و آموزه‌های اهل بیت (ع) را به گونه‌ای به مخاطبان منتقل کند که اصل معنای دین و اخلاق اسلامی محفوظ بماند و هیچ‌گونه تحریف یا سوءتفاهمی رخ ندهد.
حیدری همچنین با اشاره به بعد دوم شخصیت حضرت عبدالعظیم (ع) گفت: ایشان علاوه بر نقش علمی و راویگری، ایمان خود را به امام عرضه کرد. این عرضه، نشان‌دهنده عمق باورهای معنوی و اعتقادی ایشان است که در آن، نه تنها تبعیت از امام، بلکه تلاش برای فهم دقیق معارف و عمل به دستورات ایشان مشهود است.
او با تأکید بر این نکته که عرضه ایمان به امام، عملی فراتر از اظهار اعتقاد است، خاطرنشان کرد: حضرت عبدالعظیم (ع) با این اقدام، عملاً به دیگران نشان داد که ارتباط با امام و اهل بیت (ع) تنها به شنیدن و نقل کردن محدود نمی‌شود، بلکه فهم، تبعیت و اعمال صحیح دستورات امام، جوهره حقیقی ایمان را شکل می‌دهد.
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع): حلقه پیوند میان امامت و جامعه شیعی
کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه این دو ویژگی یعنی راوی حدیث بودن و عرضه ایمان به امام، ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند، تصریح کرد: افرادی مانند حضرت عبدالعظیم (ع) با علم و ایمان خود توانستند چراغ هدایت را برای نسل‌های بعدی روشن نگه دارند. به عبارت دیگر، علم بدون ایمان ممکن است ناقص باشد و ایمان بدون علم، ممکن است دچار خرافه یا برداشت‌های نادرست شود. حضرت عبدالعظیم (ع) نمونه‌ای ممتاز از ترکیب این دو بعد است.
او همچنین خاطرنشان کرد: در نگاه تاریخی، نقش عبدالعظیم (ع) را باید در زمینه تحولات اجتماعی و سیاسی آن عصر نیز بررسی کرد. او در دوران پیچیده و پرچالش پس از دوران امام رضا (ع) و امام جواد (ع) زندگی می‌کرد و توانست با حفظ اصالت علمی و اعتقادی خود، نقش مهمی در تثبیت معارف اهل بیت (ع) و ایجاد پیوند میان امام و شیعیان ایفا کند.
حیدری تصریح کرد: آن حضرت الگویی برجسته برای کسانی است که می‌خواهند در حوزه علوم دینی و معارف اهل بیت (ع) فعالیت داشته و همزمان پایبندی عملی به ارزش‌های دینی و اخلاقی را حفظ کنند. بررسی دقیق زندگی ایشان نشان می‌دهد که دانش و ایمان، اگر با یکدیگر همراه شوند، می‌توانند جامعه‌ای آگاه، پایبند و هدایت‌شده ایجاد کنند.
انتهای پیام/